'Bir çocuğa dokun...Masumiyetin bakışı gözbebeklerinde büyüsün.Gözyaşına dokun...Tüm yaşlar sonsuzluğun şelalesidir akan.Bir insana dokun...Bizi birbirimize ileten iç köprü, kalbinden birleştirendir o.Bir kalbe dokun...Belki orada bir varoluşta dokunuş kendine yenilendiğindir.Bir hayata dokun...Kendine dokunur gibi...Bir güle dokun,gülümseyiş okunur yüzünden.O gülümseyiş ki henüz dokunulmamış bir şiir.'Diyordu Tuba Gürdere bir şiirinde.Ve Tablo Atölyelerimiz de Eylül ayında aynı böyle ilerledi.Dokunulan çiçekler, yapraklar, kalpler hayatlar…Çiçekler Fridaların, etnik kökenli Afrika'lı kadınların saçlarında birer birer yerini aldıkça, ruhlarımızda çiçeklendi.Bir kaç saatliğine fonda tatlı tatlı çalan müzikler ve çiçeklerle zamanı durdurup, an’da kaybolduk, tazelendik, güzelleştik.Ve çoğu katılımcımızla bir sonraki atölye de buluşmak üzere sözleşip ayrıldık:) Sevgilerimizle.. Sizde akademimizde yeni tasarımlara yelken açmak isterseniz workshoplarımıza bekleriz.